პური ყველას აჭამე, შვილო, მაგრამ პურს
ყველასთან ნუ შეჭამ

მასწავლებელმა თითოეულ მოსწავლეს ბუშტი აჩუქა,
დააწერა სახელები და დერეფანში ისროლა .
მასწავლებელმა შემდეგ ყველა ბუშტი აურია.
მოსწავლეებს ამის შემდეგ 5 წუთი მისცა საკუთარი

დედაჩემს დახეთქილი ხელისგულები აქვს.
როცა ბავშვობაში ბატონები მიბრძანდებოდა
დედაჩემი თავის "უხეშ" ხელებს ზურგზე მისვამდა,
რომ არ შევწუხებულიყავი. მე ვეუბნებოდი,

-მ ე ნ ა ტ რ ე ბ ო დ ი თქო, რომ გითხრა დაიჯერებ?
-რატომაც არა..
-შ ე ც ვ ლ ი ლ ი ხარ!
-მ ა რ თ ლ ა? როგორ?
- წლების წინ მხოლოდ თვალები იყავი,
ახლა კი ყველაფერი ხარ თვალების გარდა...

შვილო! დადგება დღე, როცა მე დავბერდები და მაშინ,
გამოიჩინე მოთმინება რომ გამიგო.
თუ ჭამისას დავისვარე, თუ ვერ მოვახერხე ჩაცმა შენი
დახმარების გარეშე, იყავი მომთმენი, გაიხსენე,

ნამდვილი სიყვარულისთვის ყოველთვის
ღირს ბრძოლა და არავინ არ თქვას,
რომ სიყვარული ომი არაა. ომია,
სადაც დაჭრილიც კი უნდა წამოდგე,
გულმოკლულმა ტკივილს უნდა გაუძლო.

ხომ შეიძლება,
ამ ღამეს
ვიღაცა მხოლოდ იმიტომ ათევდეს,
რომ
მზის ამოსვლა იხილოს,
მიუხედავად იმისა,

იცი როგორია ნამდვილი მონატრება?
საშინელი.ძვლების ატკივებამდე გენატრება.
ჰაერი, რომელიც შენს ფილტვებში ჩადის
არ გყოფნის. გული გეკუმშება, შიგნით შენი

რამდენჯერ გვტკენია გულო მე და შენ ,
რამდენ რამეს ვმალავთ გულის გულში საგულდაგულოდ....,
რამდენი რამ შეგვინახავს და შეგიფუთავს გულ და გულ,
სხვისთვის რომ შეუმჩნეველი ყოფილიყო....