თუ გიყვართ, გაუშვით... ტრაგიკული ისტორია იმის შესახებ, რომ საჭიროა ადამიანის გაშვება, მისდამი დიდი სიყვარულის მიუხედავად... ერთ კაცს პატარა გოგონა ჰყავდა, რომელიც მისი ცხოვრების აზრს წარმოადგენდა. ოჯახი შვილს დიდი ხნის მანძილზე ელოდა და როდესაც ის მოევლინა ამ ქვეყანას, მამამისმა ყველა და ყველაფერი დაივიწყა.

რა არის პოეზია? ამის ახსნა რთულია,
ის რაღაც მაგიურია,ყველაზე დიდი განძია.
ის უნდა იგრძნო...პოეზია ნიჭია,რომელიც
ღვთის რჩეულებს ეძლევათ,სულის მდგომარეობაა.

ისტორია, რომლის ავტორიც უცნობია,
ბევრ რამეზე დაგაფიქრებთ. ისტორია,
რომელიც გასწავლით, რომ სიტყვას უდიდესი ძალა აქვს.

უდარდელი ადამიანი არ არსებობს!
უბრალოდ ინდივიდუალური ხასიათიდან
გამომდინარე მეტ-ნაკლებად ხდება ემოციების გამოხატვა.
გამუდმებით ბედნიერი არავინაა. გარეგნული იერსახე

როცა გეუბნები მიყვარხარ-მეთქი, არ ნიშნავს იმას,
რომ არასოდეს ვიკამათებთ, არასოდეს გავბრაზდებით
ერთმანეთზე და მუდამ ერთი აზრი გვექნება - ეს სიცრუეა...
- აბა, მაშინ რას ნიშნავს?

შ ე ნ იმ დონემდე არ გყვარებივარ რომ,
დღეს ჩემს მაგივრად სხვა არსებობს შენს
გულში,დღეს ჩემს მაგივრად სხვას ეუბნები
დილამშვიდობისა,ძილინებისა....

ტირი? _ჰო,
ვტირი... _მერედა რატომ?_ეს მკითხა ქარმა
დარჩენილს მარტოდ. _გიყვარს?
_ჰო, მიყვარს... _რამ შეგაყვარა_ დამძახის ქარი,
მე უფრო მეტად მომაწვა

ნეტავ ვიცოდე ჩემს სავალ გზაზე
წინ რომ მივდივარ უკან რა მრჩება?..
ჭეშმარიტება ნეტავ სად არის
მთელი ცხოვრება რომ მენატრება?

ხანდახან ხომ მოგინდება ერთი ბოთლი კონიაკი დაიდგა,
საკუთარ თავს დაუჯდე და ჭიქა- ჭიქაზე მიუჭახუნო..
მერე დარდიმანდული სიმღერა შემოსძახო და
ცრემლად დაიღვარო წასულების სადღეგრძელოზე...

ნუ გეწყინება, შეიძლება ზოგჯერ მკაცრი ვარ.
გაძლევ შენიშვნებს, გამოცდილი თვალით გიყურებ.
მუდამ გახსოვდეს,ჩემზე მეტად არვის უყვარხარ
და სიკეთესაც ჩემზე უვრცესს ვერვინ გისურვებს!