თუ დააყოვნებს, დაელოდე!
თუ დააყოვნებს, დაელოდე, ვინაიდან აუცილობლად მოვა, არ დააგვიანებს. აჰა, მედიდურ კაცში გულიც არაწრფელია, მართალი კი თავისი რწმენით იცოცხლებს...
ხშირად მორწმუნე ადამიანები დგებიან გამოწვევის წინაშე, დაელოდონ უფალს თავიანთი საჭიროების დროს და სათხოვრების ფონზე, თუ თავად დაასრულონ საქმე, რომელსაც აკეთებენ; ეს იქნება ოჯახის შექმნა, ახალი ურთიერთობის დაწყება, ახალი სამსახურის პოვნა, სხვა ქვეყანაში წასვლა სამსახურის საძიებლად თუ სხვა.
მათი იმედი თითქოს უფალშია, რაც მათ ლოცვებში გამოიხატება, თუმცა ბოლომდე ვერ იჩენენ სიმტკიცეს, ჰგონიათ, რომ უფალი აგვიანებს პასუხს.
ზოგჯერ თითქოს იმდენად ზუსტად გვაქვს გათვლილი ყველაფერი, რომ მხოლოდ ღმერთის თანხმობაღა გვაკლია, მაგრამ რადგან ის იგვიანებს, ჩვენი ძალებით ვცდილობთ საქმის სისრულეში მოყვანას და როცა ეს ყოველივე მარცხით სრულდება, ჩნდება კითხვა: „რატომ, ღმერთო?“ მე ხომ ვლოცულობდი. ღმერთის პასუხი კი ასეთი იქნება: „შენ არ დამელოდე.“
ადამიანებს ეჩქარებათ… ეჩქარებათ, აღასრულონ საკუთარი სურვილები.
მრავალი მორწმუნე იქცევა, როგორც ზრდასრული შვილი, რომელიც მიიჩნევს, რომ თავად შეუძლია, გადაწყვიტოს მნიშვნელოვანი საკითხები და რომ სულაც არ არის საჭირო უფლის დალოდება.
ღვთის სიტყვა ასეთ ადამიანს მედიდურს უწოდებს, რომელთა გულიც ასეთ დროს არაწრფელია, რადგან ამ დროს ადამიანი არათუ თავს იმდაბლებს უფლის წინაშე, რომ მიიღოს მისგან პასუხი, არამედ გადაწყვეტილი აქვს, თუ რას გააკეთებს და რიტუალური ჩვეულების გამო მაინც ლოცულობს, რომ ღმერთმა გააკეთოს ისე, როგორც მისი საქმისთვისაა ხელსაყრელი. ასეთ დროს ადამიანი ღვთის მაგივრად იღებს გადაწყვეტილებას.
ამ ყოველივეს ნაცვლად, თავისი სიტყვით, ღმერთი მოგვიწოდებს, რომ დაველოდოთ მას. ის არ დააგვიანებს. უფალი აუცილებლად მოვა და დახმარებას აღმოგიჩენს.
ნუ ზრუნავთ, თქვენ არ შეგიძლიათ და ნურც ეცდებით, საკუთარი ძალებით გასცეთ პასუხი კითხვებს, რომლის პასუხსაც უფლისგან ელით. თუ უფალს სთხოვთ რაიმეს, დაე, დაელოდეთ მას, რომ გიპასუხოთ.
როდესაც არ ჩანს გზა, არ ჩანს გამოსავალი, არ ჩანს არავინ, ვინც შენს საჭიროებას დააკმაყოფილებს და თითქოს უფალიც დუმს, კვლავ განაგრძე უფლის დალოდება რწმენით, ის მოვა შენთან, არ დააგვიანებს!..
ხშირად მორწმუნე ადამიანები დგებიან გამოწვევის წინაშე, დაელოდონ უფალს თავიანთი საჭიროების დროს და სათხოვრების ფონზე, თუ თავად დაასრულონ საქმე, რომელსაც აკეთებენ; ეს იქნება ოჯახის შექმნა, ახალი ურთიერთობის დაწყება, ახალი სამსახურის პოვნა, სხვა ქვეყანაში წასვლა სამსახურის საძიებლად თუ სხვა.
მათი იმედი თითქოს უფალშია, რაც მათ ლოცვებში გამოიხატება, თუმცა ბოლომდე ვერ იჩენენ სიმტკიცეს, ჰგონიათ, რომ უფალი აგვიანებს პასუხს.
ზოგჯერ თითქოს იმდენად ზუსტად გვაქვს გათვლილი ყველაფერი, რომ მხოლოდ ღმერთის თანხმობაღა გვაკლია, მაგრამ რადგან ის იგვიანებს, ჩვენი ძალებით ვცდილობთ საქმის სისრულეში მოყვანას და როცა ეს ყოველივე მარცხით სრულდება, ჩნდება კითხვა: „რატომ, ღმერთო?“ მე ხომ ვლოცულობდი. ღმერთის პასუხი კი ასეთი იქნება: „შენ არ დამელოდე.“
ადამიანებს ეჩქარებათ… ეჩქარებათ, აღასრულონ საკუთარი სურვილები.
მრავალი მორწმუნე იქცევა, როგორც ზრდასრული შვილი, რომელიც მიიჩნევს, რომ თავად შეუძლია, გადაწყვიტოს მნიშვნელოვანი საკითხები და რომ სულაც არ არის საჭირო უფლის დალოდება.
ღვთის სიტყვა ასეთ ადამიანს მედიდურს უწოდებს, რომელთა გულიც ასეთ დროს არაწრფელია, რადგან ამ დროს ადამიანი არათუ თავს იმდაბლებს უფლის წინაშე, რომ მიიღოს მისგან პასუხი, არამედ გადაწყვეტილი აქვს, თუ რას გააკეთებს და რიტუალური ჩვეულების გამო მაინც ლოცულობს, რომ ღმერთმა გააკეთოს ისე, როგორც მისი საქმისთვისაა ხელსაყრელი. ასეთ დროს ადამიანი ღვთის მაგივრად იღებს გადაწყვეტილებას.
ამ ყოველივეს ნაცვლად, თავისი სიტყვით, ღმერთი მოგვიწოდებს, რომ დაველოდოთ მას. ის არ დააგვიანებს. უფალი აუცილებლად მოვა და დახმარებას აღმოგიჩენს.
ნუ ზრუნავთ, თქვენ არ შეგიძლიათ და ნურც ეცდებით, საკუთარი ძალებით გასცეთ პასუხი კითხვებს, რომლის პასუხსაც უფლისგან ელით. თუ უფალს სთხოვთ რაიმეს, დაე, დაელოდეთ მას, რომ გიპასუხოთ.
როდესაც არ ჩანს გზა, არ ჩანს გამოსავალი, არ ჩანს არავინ, ვინც შენს საჭიროებას დააკმაყოფილებს და თითქოს უფალიც დუმს, კვლავ განაგრძე უფლის დალოდება რწმენით, ის მოვა შენთან, არ დააგვიანებს!..
კომენტარები ჯერ არ არის, შეგიძლიათ გახდეთ პირველი!
კომენტარის მინიმალური ზომა - 50 სიმბოლო. კომენტარები მოწმდება!