ჩვენ გავურბივართ სიყვარულს, ეს არის ჩვენი პრობლემა.
დაეცა? - წამოაყენე;
შეეშალა? - აპატიე;
ვერ გააკეთა რაიმე სათანადოდ? - ანუგეშე; უჭირს?- დაეხმარე;
გაბოროტდა?- აპატიე;
ილოცე მისთვის. რამდენჯერ? სიკვდილამდე.
აი ასე გახდება სამყარო მშვენიერი და
ცხოვრება სიხარულის მომტანი. განა ბოროტებას,
შურს, ლანძღვას, დაცინვას, როდესმე სიკეთე მოუტანია?
განა არის რაიმე სიხარულზე და სიყვარულზე უფრო დიდი?
მაშინ რატომ გაურბიხართ მას? რატომ ხდით
ცხოვრებას ისეთს ,როგორიც არ არის ის.